Bericht uit 2009:
Het heidehaantje, een klein bruin kevertje, zorgt ervoor dat de heidevelden op een groot deel van de zuidelijke Veluwe de komende jaren hun karakteristieke paarse gloed niet zullen laten zien.
Het heidehaantje is dit jaar massaal aanwezig in het zuidelijk deel van de Veluwe. Natuurmonumenten spreekt van een plaag. De larven van het beestje zuigen de blaadjes van de heideplant leeg. "De blaadjes worden bruin en uiteindelijk sterft de plant", zegt boswachter Herman Veerbeek van Natuurmonumenten.
Bericht uit 2010:
De heidegebieden waren de afgelopen decennia geleidelijk verkleurd door de neerslag van stikstof. Bepaalde grassoorten, die van nature in heide voorkomen, gaan dan domineren, zoals bochtige smele op de droge heide en het pijpenstrootje op de vochtige hei.
De neerslag van stikstof is de afgelopen jaren gedaald door maatregelen als strengere mestwetgeving en schonere auto's. Toch is het stikstofniveau op de heide nog hoog genoeg om effect te hebben. Het aantal soorten dat van stikstof houdt, zoals grassen en bramenstruiken, is niet echt afgenomen.
Dat de heide toch weer klassiek paars kleurt komt dan ook eerder door het intensieve beheer van de laatste jaren. De terreinen worden tegenwoordig begraasd, geplagd en gemaaid om vergrassing en dichtgroeien met bomen en struiken tegen te gaan.
Het is vermoedelijk hieraan te danken dat de heide weer paarser wordt. Aan de andere kant leiden de beheersmaatregelen niet tot een grotere biodiversiteit. Het min of meer uniforme paars dat nu ontstaat is niet per se natuurlijk
Echt erg is dat niet, want in feite is de hei nooit een echt natuurlandschap geweest. Ook in het verleden zijn de paarse vlakten ontstaan door menselijke bemoeienis. Schaapskudden en andere grazers hielden de heide eeuwenlang in topconditie. Die historische vorm van beheer is nu dan ook – deels - verantwoordelijk voor de terugkeer van dit oer-Hollandse plaatje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten