"Bomen kappen is niet meer nodig"
De gitaren van Aristides worden gemaakt van composiet. Veel beter dan hout. En stukken duurzamer.
‘Kunststof’ is het verboden woord bij de gitaarfabriek Aristides in Amsterdam. En zegt een werknemer dat hij gitaren van ‘plastic’ maakt, dan heeft zijn laatste werkuur waarschijnlijk geslagen. ‘Bakeliet dan?’, grap ik tijdens de rondleiding nog even, maar nee, ook daarvoor gaan de mondhoeken niet omhoog. Links en rechts slingeren aluminium mallen op de werkbanken, volgegoten met een warme rubberachtige vloeistof, en het ruikt hier voor mijn lekenneus toch echt naar gesmolten barbiepop. Maar hoe ik ook probeer de werknemers van hun apropos te brengen: ze bouwen hier met composiet. Een met een geheime samenstelling die Arium is gedoopt en waarin ook harsen en keramiek zijn verwerkt. Sinds 1992 wordt er aan gesleuteld door techneuten van de TU Delft. Is het dan gek dat men er, nu van Arium een gloedvol nieuw product is gemaakt, erg serieus over is?
Je snapt het helemaal als je weet waar deze strak ontworpen gitaar toe in staat is. Een van de mensen die aan de strakke vormen tekende, ontwierp voor ProRail ook de dubbeldekker. ‘Arium is gewoon beter dan hout’, legt woordvoerder Chris Dekker uit. ‘Hout versterkt de trilling van de snaren maar twee kanten op. Arium is zo samengesteld dat de trilling in drie dimensies wordt voortgezet. Je toon houdt daarom veel langer aan dan bij een houten gitaar.’
Dat blijkt als we de assemblagehal verlaten en we eventjes met de ‘010’ mogen spelen, een zilverkleurige gitaar met stoere, strakke lijnen. Er wordt een versterker aangesloten, ik sla een snaar aan – en tot mijn grote verbazing stopt het geluid niet meer. ‘De E-snaar heeft een sustain van 45 seconden’, doceert Dekker, maar ik hoor hem al niet meer. Ik probeer toonladders en akkoorden, en mijn mond valt open van verbazing. Speel je al twintig jaar gitaar, moet je je gehele repertoire aanpassen op geluid dat niet stopt als je het niet dempt. Ineens begrijp ik een stuk beter waarom topgitaristen als Adje Vandenberg (Vandenberg, Whitesnake) en Bert Meulendijk zo enthousiast zijn over een gitaar van plastic: de toon is gewoon erg mooi. En toch is dat niet de reden waarom ik naar het kleine fabriekje ben gekomen. De Arium-gitaren hebben namelijk meer in hun mars dan enkel mooie klanken produceren. Zo zijn ze bijzonder duurzaam, en wel om meerdere redenen. ‘Ten eerste is het een gitaar die in potentie eeuwig meegaat’, legt Aristides’ naamgever en oprichter Aristides Poort uit. ‘Het materiaal degradeert niet, zoals hout dat doet, en verliest dus ook zijn kwaliteiten niet. En mocht een gitaar door geweld stuk gaan, dan kan het materiaal worden hergebruikt.’
Maar ook op een andere manier zijn de Aristides-gitaren duurzaam. In de instrumentbouw is hout van oudsher het belangrijkste materiaal. Maar door het succes van de industriële instrumentenbouwers en de bereikbaarheid van goede instrumenten voor de massa, is er wereldwijd schaarste aan goede houtsoorten ontstaan.
‘Zeker in het topsegment merk je dat de bouwers soms wat radeloos worden’, zegt Poort. Hout moet precies de goede nerf hebben, mooi gedroogd zijn voor een heldere klank. Iedereen weet dat het superhout dat iedereen zoekt vrijwel op is. En zelfs als je het vindt, is het een dure bedoening: in elke serie van tien gitaren kun je er een zo weggooien omdat het hout niet klinkt. Die gaan bij topmerken als Gibson of Fender gewoon in de shredder. Niemand weet dan waarom, en je hebt er wel een boom voor omgehakt.’ Vandaar Poorts pleidooi voor kunststof – pardon, composietgitaren. ‘Met onze gitaren garanderen we een topgeluid, onder welke condities dan ook. Dat lukt je met de allerduurste houten gitaar echt nooit.’ Rest nu nog de bekendheid van het merk, waarvan per jaar een paar dozijn exemplaren de fabriek verlaten. Media-aandacht voor de blitse dingen helpt, zegt Dekker. ‘Maar wat echt het verschil zou maken, is als er een nieuwe Jimi Hendrix opstaat, die de kwaliteiten van deze gitaar optimaal benut. Tot dan blijft de markt, die erg conservatief is, waarschijnlijk doodleuk bomen kappen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten